خزه باربولا | باربولا را بیشتر بشناسیم
در این مقاله بست ماس قصد دارد تا شما را با یکی از پرکاربردترین خزه های موجود آشنا کند. باربولا یکی از شناخته شدهترین خزههای مورد استفاده در کارهای تراریومی است. در ایران این خزه را گاها با عنوان خزهی ستارهای هم میشناسند که کاملا اشتباه است. چرا که خزهی ستارهای در سراسر دنیا نامی شناخته شده برای خزه آتریچوم است.
محتوای جدول
خزه باربولا چیست؟
خزه باربولا در طبیعت بر روی بستر خاک، سنگ و لا به لای خزههای دیگر یافت میشود. باربولاهای جنگلی که عمدتا بر روی بستر خاک و گاها بر روی سطوح صخره ای یافت میشوند، بافت و برگهای شبه ستارهای بسیار ریز 1-2 میلیمتری دارند و نهایت قد آنها از رستنگاه به 0.5 سانتیمتر میرسد. نام این گونه Barbula میباشد که اصطلاحا و عامیانه به آن bread moss نیز میگویند.
باربولا بسته به ناحیه، آب و هوا و شرایط منطقهای محل رشدش در رنگهای مختلفی یافت میشود. این خزه در دمای بالا طی فصول گرم و همینطور با یخزدگی در سرمای زیاد به رنگ قهوهای درمیآید که با آبیاری مجدد و در دما و نور مناسب، طی 4 تا 10 روز مجدد رنگ سبز و شاداب خود را باز مییابد.
انواع خزه باربولا بر اساس رنگ خزه
این گیاه بسته به ناحیه، آب و هوا و شرایط منطقهای محل رشدش در رنگ های زیر یافت می شود:
زرد، سبز روشن، سبز مغز پستهای.
اما خزهای که عموما در کارهای تراریومی استفاده میشود، نام اصلی آن Pleurochaete squarrosa میباشد. این خزه شباهت ظاهری بسیاری با گونه باربولا دارد و تنها شبه برگهای ستاره مانندش کمی درشتتر هستند. به همین خاطر تیم بست ماس برای اولین بار به دلیل سهولت تلفظ، این خزه را نیز با نام باربولا به همگان معرفی کرده است. این گونه معمولا در تجمعات زیاد یافت میشود و بیشتر بر روی سطوح صخره ای، بتنی و گاها بر روی زمین های هموار در مقادیر بسیار زیاد بر روی خاک دیده می شوند و یکی از بسترهای اصلی خزه دیکسی نیز میباشد.
موارد و محل استفاده از خزه باربولا
باربولا را در تراریوم هم میتوان بر روی بستر خاک یا سنگ قرار داد و لزوما نیازی به بستر خاک ندارد. اما چون مانند دیگر خزههایی که برای کار روی سنگ و صخره پیشنهاد میشوند (شیت، سایپرس، افین و …) بافت در هم تنیده و منسجمی ندارد و به خوبی روی سطح صخره قابل فیکس کردن نیست، معمولا برای این منظور، پیشنهاد نمیشود. چرا که با آزاد بودن و هوا خوردن شبه ریشهها، خزه قهوهای و خراب میشود. اما میتواند گزینه مناسبی برای قرار گیری در لا به لای فضاهای بین صخرهها و سنگها باشد.
اگر میخواهید از این خزه بر روی بستر خاک استفاده کنید، بهتر است پس از قرار دادن خزه بر روی خاک، آن را با فشار کف دست کاملا بر روی بستر فیکس کنید تا خزه کامل به بستر متصل شود.
دمای بهینه برای این خزه در محدوده 18 تا 24 درجه سانتیگراد و رطوبت مناسب نیز 60-80 درصد میباشد. البته درنظر داشته باشید که میزان هوادهی و دمای محیط نیز بر روی رنج رطوبت مناسب، تاثیرگزار است. مثلا رطوبت 80 درصد، در دمای بالا ممکن است باعث بروز کپک در محیط و سطح خزهها شود. اما در دمای پایین و با هوادهی مناسب، تا رطوبت 90 درصد نیز، برای باربولا قابل تحمل است.
خزه باربولا و دیوار خزه ای
خزههای مخصوص ماس وال (دیوار خزه ای) عموما از خزه هایی هستند که بافت محکم و یک دست و عموما دارای تراکم زیاد میباشند. اگر شما از خزه ای استفاده کنید که فاقد این ویژگی ها باشد، آن وقت اجرای یک دیوار سبز خزه ای به مساحت یک مترمربع ممکن است ساعتها به طول بیانجامد. از طرفی خزه هایی با بافت غیر متصل به هم در پروسه تثبیت جدا شده و خزه به تکه های بسیار کوچک و بهم ریخته تبدیل میشود.
در ضمن شما نمیتوانید خزههایی با چنین ویژگی را در پروسه حشره زدایی بصورت کامل، حشره زدایی کنید و این امر ممکن است پس از مدتی باعث بروز حشرات و بیرون آمدن آن ها از لاروها ( تخم ها ) شود. این مهمترین مسئله در تثبیت نکردن خزههای باربولا برای دیوار سبز میباشد.
ممکن است شما بتوانید با فرمولاسیون های خانگی این نوع خزه را تثبیت کنید اما باید بدانید اولا تکه های به دست آمده کوچکتر از کف دست هستند و دوما هیچ یک از استانداردهای یک خزه تثبیت شده به روش صنعتی را نخواهند داشت.
بنابراین در محصولات هیچ یک از کمپانی های تثبیت خزه در دنیا خزه هایی با بافت غیر منسجم مثل باربولا را نخواهید دید. به همین جهت بست ماس نیزاین محصول را در سبد کالای خود جای نداده است.
قرمز این رو جایی خوانده ام که نیاز به آب و خاک نداره یعنی نمی شه بهشون آب داد ؟
خزه باربولا در طبیعت فقط در رنگ های زرد مایل به قهوه ای و سبز روشن تا سبز تیره دیده میشود. موردی که میفرمایید خزه رنگ شده بوده.