اگر خزه خود را در تراریوم نگهداری می‌کنید، بدانید که آب اضافی آن قادر به تبخیر شدن نیست. زهکشی مناسب بسیار مهم است.

خزه‌‌ها در تراریوم بدون نیاز به آب دادن یا نگرانی از دریافت نور کافی می‌توانند به صورت نامحدود دوام بیاورند.

تراریوم‌های خزه را می‌توان هر ۴ هفته یکبار و به آرامی اسپری کرد.

عرق دائمی و بیش از حد شیشه تراریوم و قهوه ای شدن خزه ها می تواند یکی از نشانه های آبیاری بیش از حد باشد.

بلند‌تر شدن خزه و افزایش ارتفاع آن، نشان‌ دهنده‌ی دریافت بیش از حد نور است.

برای تمیز نگه داشتن خزه، باید سطح آن را خیس نمود تا ذرات کثیف آن از بین برود. خیس نمودن یا هیدراته شدن خزه در مورد خزه‌‌های وحشی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

استفاده از آب آلوده و آبیاری بیش از حد باعث خرابی خزه ها خواهد شد. آب لوله‌کشی حاوی کلر است و کلر رنگ خزه‌ها را قهوه‌ای می‌کند. علاوه‌بر این خزه نباید در معرض نور مستقیم خورشید قرار گیرد. 

اگر چه بیشتر خزه‌ها سایه‌دوست هستند اما برخی از خزه‌ها می‌توانند در معرض نور مستقیم خورشید هم زنده بمانند.

خزه‌ها در هر نوع خاکی می‌توانند رشد کنند زیرا ریشه‌های کم عمق آن‌ها به سادگی و بدون کشیدن مواد مغذی از خاک نگه می‌دارد. خزه‌های موجود در تراریوم بخش اندکی از مواد مغذی خود را از خاک و آب دریافت می‌کنند اما بیشتر غذای خود را از طریق فتوسنتز می‌سازند.

رطوبت و کمی جریان هوا برای سالم و طولانی شدن عمر خزه نیاز است. برای برقراری جریان هوای جدید در تراریوم، کافی است درب تراریوم را بردارید و با دست خود روی آن هوا را به جریان بیندازید تا هوای قدیمی خارج شود و جریان جدید هوا برقرار شود.

رطوبت، سایه و خاک اسیدی شرایط ایده آلی برای رشد خزه فراهم می کنند. اگرچه مراقبت از آن کار سختی نیست اما قطعا آفتاب داغ آن را ترد و قهوه‌ای نموده و به سرعت آن را از بین می‌برد.

تاریکی کامل مانع از فتوسنتز گیاهان می شود. خزه سایه دوست است یعنی به نور غیرمستقیم نیاز دارد.